مرکّب از: بی + دهن، مخفف بیدهان. فاقد دهان، کنایه از کسی که بر سخن گفتن قدرت نداشته باشد. (آنندراج)، عاجز و ناتوان در تکلم. سخنران حقیر. (ناظم الاطباء) : عاشقان بیدهن را زهرۀ گفتار نیست ورنه جای بوسه پرخالیست در کنج لبش. صائب
مُرَکَّب اَز: بی + دهن، مخفف بیدهان. فاقد دهان، کنایه از کسی که بر سخن گفتن قدرت نداشته باشد. (آنندراج)، عاجز و ناتوان در تکلم. سخنران حقیر. (ناظم الاطباء) : عاشقان بیدهن را زهرۀ گفتار نیست ورنه جای بوسه پرخالیست در کنج لبش. صائب